بررسی عملکرد پزشکان خانواده روستایی استان گلستان از دیدگاه مدیران، پزشکان خانواده و بیماران

سابقه و هدف: پزشک خانواده به عنوان اولین سطح تماس با مردم و بیمار (بعد از بهورز) می باشد که باید توانمندی های لازم را جهت ارائه خدمات در سطح اول دارا باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین سطح عملکرد پزشکان خانواده بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی در استان گلستان، 1956 بیمار، 110 پزشک خانواده و 70 مدیر سلامت در مطالعه شرکت نمودند. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیستی شامل ابعاد وضعیت آموزش، ارائه خدمات سلامت، مدیریت عملکرد، مشارکت جامعه، و پرسشنامه ای در زمینه ارتباط با بیمار و مدیریت سلامت منطقه تحت پوشش بود. تحلیل داده ها با آزمون های آماریt ، anova و pearson correlation و با استفاده از نسخه 18 نرم افزارspss انجام گرفت. یافته ها: از دیدگاه مدیران بهداشتی و پزشکان خانواده «مدیریت عملکرد» قوی ترین بعد و «مدیریت سلامت منطقه» ضعیف ترین بعد بود. 9/48 درصد بیماران وضعیت ارتباط پزشکان خانواده را با آن ها خیلی خوب عنوان نمودند. سن پزشکان خانواده با سطح مشارکت جامعه (044/0=p)، جنسیت پزشکان خانواده با آموزش (019/0=p) و مشارکت جامعه (02/0=p)، شهرستان محل خدمت پزشک خانواده با بعد ارائه خدمت (029/0=p)، و وضعیت استخدام پزشک خانواده با بعد مدیریت سلامت منطقه (001/0=p) ارتباط آماری معنی داری داشت. جنسیت مدیران مورد مطالعه با ابعاد مشارکت جامعه (001/0=p)، ارائه خدمات (008/0=p)، مدیریت عملکرد (006/0=p) و مدیریت سلامت (004/0=p) منطقه از نظر آماری ارتباط معنی داری داشت. وضعیت ارتباط پزشک با بیمار با سن (03/0=p) و تعداد مراجعات (001/0= p)، شهرستان محل سکونت (001/0=p) و سطح تحصیلات بیماران مراجعه کننده (009/0=p) از نظر آماری ارتباط معنی داشت. استنتاج: علی رغم این که ابعاد آموزش، ارائه خدمات، مدیریت عملکرد و ارتباط با بیمار وضعیت مناسبی دارد ولی ابعاد مشارکت جامعه و مدیریت سلامت منطقه ضعیف ارزیابی شده و نیاز به بهبود دارد.